ΜΕΣΟ ΤΕΧΝΗΣ!!! Λίτσα Κοντογιάννη

Μια πέρα για πέρα αληθινή ιστορία και τόσο καλά αφηγημένη που μπορεί να πονέσει κι εμάς. Διαδραματίζεται τα ματωμένα χρόνια του ελληνικού εμφυλίου και μάλιστα μεταξύ 1946 έως 1949 στην πολύπαθη Ήπειρο. Πρόκειται για το πρώτο μέρος μιας τριλογίας που αφορά αυτή την εποχή που πολλοί θεωρούν πως είναι η μεγάλη ντροπή, μιας και ο Έλληνας στράφηκε εναντίον του Έλληνα κι όχι μόνο. Όπως και να έχουν τα πράγματα, αυτά τα γεγονότα συνέβησαν και θα πρέπει να τα μάθουμε όσο καλύτερα μπορούμε, στις πραγματικές τους διαστάσεις, όσο κι αν μας τσακίζουν. Αυτό το βιβλίο είναι καλύτερος εκπρόσωπος αυτής της περιόδου, μιας και η συγγραφέας μας αφηγείται την αληθινή ιστορία του παππού της, που στα είκοσι του χρόνια απήχθη από τους αντάρτες και εκτελέστηκε από αυτούς. Τραγικές φιγούρες της ιστορίας η μάνα του και η γυναίκα του, όπως και τόσες μάνες και γυναίκες που οι σύζηγοί τους δυστυχώς είχαν την ίδια μοίρα. Εξαιρετική η γραφή της κυρίας Σουλή, που καταφέρνει να μας μεταδώσει όλο αυτό το συγκλονιστικό κλίμα της εποχής μέσα σε αυτό το μυθιστόρημα. Θεωρώ πολύ δύσκολο εγχείρημα να περάσει σε κάποιες γραμμές ένας συγγραφέας τόσο πολύ πόνο, πίκρα και σπαραγμό που προκάλεσαν αυτά τα εγκλήματα και από τις δύο πλευρές, «εις το όνομα του δίκαιου αγώνα». Με το τελικό αποτέλεσμα καμία πλευρά να μη λογοδοτήσει ποτέ στη δικαιοσύνη για τα πεπραγμένα της. Μη διστάσετε να το διαβάσετε και μη φοβάστε να αποκτήσετε ιστορική μνήμη. Ο Στέφος Σουλής είναι παππούς όλων μας, ή τουλάχιστον θα μπορούσε να είναι, έτσι τουλάχιστον θα πρέπει να τον αντιμετωπίζουμε. Και μην κάνετε το σφάλμα να διαλέξετε πλευρά, και οι δύο θέρισαν και πότισαν με ζεστό ελληνικό αίμα τη γη της πατρίδας μας. Τολμήστε να το διαβάσετε, μήπως κάποια μέρα μάθουμε από τα λάθη μας.